زیبایی اتاق کودک بر روی اعتماد به نفس کودکان تاثیر بسیار زیادی دارد.کودکان تا سن پنج سالگی بیشترین زمان را در اتاقشان سپری می کنند بنابراین کیفیت ظاهری اتاق اهمیت فراوانی دارد.البته گاهی برخی از بچه ها بیشتر زمان خود را در نشمین و با تماشای تلوزیون سپری می کنند که مناسب سن آن ها نیست.بهترین راهکار این است که با طراحی داخلی هوشمندانه اتاق کودک تعلق خاطر او را به اتاقش بیشتر کرد و اتاق برای او جذابیت بیشتری یابد.

چگونگی درک کودک از محیط:

روانشناسان معتقدند تا قبل از دو سالگی مهمترین ویژگی اتاق کودک آرامش آن است.کودک تا دو سالگی تغییرات را نمی پذیرد و کودک نمی تواند نقشه ذهنی درستی از اطرافش به دست آورد و آرامش خود را از دست خواهد داد.در کودکان پنج حس بینایی ، شنوایی، بویایی ،چشایی و لامسه وجود دارد که کودک می تواند با این حواس با اطرافش ارتباط برقرار کند و محیط را بشناسد.

عناصر اصلی تشکیل دهنده اتاق کودک:

در طراحی محیط در ابتدا باید سعی شود محیط با نیازهای روحی و اساسی انسان هماهنگ شود. در طراحی اتاق کودک باید با استفاده از ابزارهای دیداری مانند رنگ در راستای ایجاد آرامش روانی به کودکانمان کمک کرد.

کف: در طراحی کف اتاق باید با انتخاب متریال و چیدمان اتاق دقت کرد.توجه به ابعاد و اندازه مبلمان اتاق کودک و همچنین مسیر گردشی و سیرکولاسیون اتاق بسیار با اهمیت است.

دیوار: از آنجا که دیوارها بیشترین سطح را در طراحی داخلی به خود اختصاص می دهند بهتر است فضایی را جهت نقاشی دیواری کودک اختصاص داد.نقاشی پی است که برقراری ارتباط با درون کودک را مهیا می سازد.

سقف: سومین عنصر معماری تعریف کننده ی فضاست و نقش دیداری مهمی را در شکل دهی فضای داخلی دارد.با استفاده از رنگ و نور و همچنین بافت مناسب میتوان این عنصر را به گونه ای هوشمندانه طراحی کرد.

• رنگ

رنگ ها از جمله اولین چیزهایی هستند که کودک قادر به درک آن ها می باشد.در ابتدا کودکان روشنایی وتاریکی را تشخیص می دهند.کودکان می توانند با زبان رنگ ها صحبت کنند و رنگ ها برای بیان احساسات و عواطف به کار می روند.رنگ ها را به دو دسته اصلی تقسیم می کنیم.رنگ های گرم و رنگ های سرد.

رنگ های گرم مولد فعالیت جنب و جوش و فعالیت و تحرک است و باعث شادی می شود.رنگ های سرد سکون و بی تحرکی و آرامش را القا می کنند.انتخاب رنگ برای کودکان نسبت به سن آن ها تغییر می کند.به طور نمونه پژوهشگران متوجه شدند که بیشتر کودکان تا زیر سن ده سالگی رنگ های گرم را انتخاب می کنند و هر چه سن آن ها بالاتر می رود تمایل آن ها به رنگ سرد بیشتر خواهد شد.

• نور

نور ها به دسته ی نورهای مصنوعی و نورهای طبیعی تقسیم می شود.نورهای مصنوعی مانند نور لامپ، مهتابی و هالوژن می باشد و نورهای طبیعی نور خورشید می باشد. ما با استفاده از نور است که می توانییم بافت، رنگ و اشکال مختلف را درک کنیم.

• بافت

بافت تنها عنصر یصری است که از طریق دیدن می توان احساس لمس کردن آن را درک کرد.اکثر عناصر دارای بافت هستند ولی هر چه مقیاس بافتشان ریزتر باشد صاف تر به نظر خواهند رسید.

نتیجه گیری:

تا سن یک سالگی کودک بهتر است اتاق خلوت باشد.برای کودک یک تا سه ساله که میل به راه رفتن دارد در نظر گرفتن فضایی برای حرکت او بسیار لازم است.

از سن سه سالگی تا پنج سالگی که کودک میل به تعاملات اجتماعی با دوستان خود دارد باید فضای اتاق او به گونه ای باشد که بتواند بازی های دسته جمعی مانند خاله بازی و …را انجام دهد.از سن شش تا یازده سالگی اتاق کودک باید فضای شخصی او را به او نشان دهد تا حس استقلال بیشتری را در یابد.در نتیجه بسته به رشد کودو باید فضایی را برای او طراحی کرد که پاسخگویی نیازهای او در طی مراحل رشدش باشد.

طراحان داخلی باید با توجه به بافت، روانشناسی رنگ و نور محیط مناسبی را از لحاظ رشد شخصیتی برای کودک مهیا کنند که این مهم در شکل گیری شخصیت کودک تاثیر بسزایی خواهد گذاشت که این موضوع با توجه به روحیه و شخصیت هر کودک متفاوت است.

اتاق کودک که نقش مهمی را در فرایند رشد، خلاقیتو اعتماد به نفس او بازی میکند زیرا کودک بیشتر اوقاتش را در آن سپری می کند.هماهنگی روحیات کودک با فضایی که برای او طراحی می شود خلاقیت کودک را بیش از پیش افزایش خواهد داد.

می توانید بهترین نمونه های طراحی اتاق کودک گروه معماری و طراحی داخلی اصفهان را در اینجا ببینید .